"من پریشان تر از آنم که تو می پنداری"
خنده گاهی به لبم هست ، ولی اجباری
تازه فهمیده ام این عشق که میگفتی چیست
دل که بردی ، ندهی دل ، بدهی آزاری
نیست جز یادِ تو در فکر و دلم هیچ کسی
نیست جز رایحه ات در نفسم یک نفسی
مزن آتش به پر و بال و دلِ سوخته ام
که به مهرِ تو فقط چشم و نظر دوخته ام
به تو سوگند ، که من جز تو ندارم یاری
من که دل دادم و گفتی ؛ تو فقط دلداری
روز و شب فکر من این بود تو یارم باشی
سعی باطل شدم و نیست دگر اصراری
کاربر برتر مـاه
