هوا هوای بهار است وباده باده ی ناببه خنده خنده بنوشیم جرعه جرعه شرابدر این پیاله ندانم چه ریختی پیداستکه خوش به جان هم افتاده اند آتش وآبفرشته ی روی من ای آفتاب صبح بهارمرا به جامی از این آب آتشین در یاببه جام هستی ما ای شراب عشق بجوشبه بزم ساده ی ما ای چراغ ماه بتابگل امید من امشب شکفته در بر منبیا ویک نفس ای چشم سرنوشت بخوابمگر نه خاک ره این خرابه باید شد ؟بیا که کام بگیریم از این جهان خراب