کلبه کوچک قلبم تاابدخانه ی توست
اشک من هرشب درخلوت خویش بهانه ی توست
دل من کنارجمع گرچه که بی احساس استولی تاتودردل هستی خوارودیوانه ی توست
مانمی دانیم که فرداچیست درتقدیرمانولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست
فکرمن شایدهزاران خانه پرواز کندکلبه ی قلبم ولی خانه وکاشانه ی توست.....