همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که منهم برسم به آرزویی؟!
به کسی جمال خود را ننمودهیی و بینم
همه جا به هرزبانی، بود از تو گفت و گویی!
به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس کهمویم
شدهام ز ناله، نالی، شدهام ز مویه، مویی
همه خوشدل این که مطرب بزندبه تار، چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی!
چه شود که راه یابدسوی آب، تشنه کامی
؟چه شود که کام جوید ز لب تو، کامجویی؟
شود این که ازترحّم، دمی ای سحاب رحمت!
من خشک لب هم آخر ز تو تَر کنم گلویی؟!
بشکست اگردل من، به فدای چشم مستت!
سر خُمّ می سلامت، شکند اگر سبویی
همه موسم تفرّج،به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه، بنشین کنار جویی!
وقتی ردپای خدا را در زندگی‌ام پیدا کردم،
ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ می‌توانم ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻠﻴﻤﻢ ﺩﺭﺍﺯﺗﺮ ﻛﻨﻢ!
ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﻗﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ!
حتی ﺁﺭﺯﻭﻫﺎی ﻣﺤﺎﻝ ...
.
ﻭﻗﺘﻲ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻋﺎﻫﺎﻳﻢ ﺩﻳﺪﻡ...
"ﺗﺮﺱ" ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﺟﺎﻳﺶ ﺭﺍ "ﺍﻳﻤﺎﻥ" ﭘﺮ ﻛﺮﺩ ...
.
ﻭﻋﺪۀ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ :
ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ
ﺗﺎ ﻓﺘﺢ کنی ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ
ﻭ ﻣﻤﻜﻦ کنی، ﻧﺎممکنﻫﺎ ﺭﺍ
ﻭبه دﺳﺖ ﺑﻴﺎﻭﺭی ﺩﺳﺖنیافتنی‌ها را
.
ﭘﺲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ
کاربر برتر مـاه
