من همان دخترک غم زده ی دیروزم
من همان کودک بی تاب برای بودن
که دلش رادراندوه به زنجیرکشید
وبه اندازه ی دل رنج کشید
وبه اندازه ی بی معرفتی دردکشید
روزا دارن پشت سر هم میگذرن ، زمان لحظه به لحظه داره مارو به سمت پیری به سمت فنا میکشه. اما چرا وقتی اینو میدونیم بازهم نمیخوایم درست بشیم. چرا با اینکه میدونیم یه روزی میرسه که دیگه قراره نباشیم ولی بازم باهم دیگه اونطوری رفتار میکنیم، طوری زندگی میکنیم که انگار قراره تا ابد بمونیم... نه دوست من همه میرن،هیچ کس موندنی نیست چه از این دنیا چه از هر دنیایی که برا خودت ساختی. اصلا دنیا برمدار موندن نیست.پستی دنیا باعث خیلی چیزا میشه، بعضیا از این پستی راهی برای پرواز پیدا میکنن و میشن جوونمرد اما بعضیا این قدر درگیر این پستی ان که چشمشون بسته میشه که دارن ذلیل این دنیامیشن...اینقدر پست میشن که همه چیز تو چشمشون میشه همینی که فقط دارن میبینن، اینقدر ضعیف میشن که تحت تاثیر هر حرفی حاضرن لباس قضاوت به تن کنن...
من شاکی ام، از خیلی از بچه ها شاکی ام. شاکی از اینکه چرا بدون شناخت، بدون هیچ دلیلی میان و پشت من حرف درمیارن؟ به چه حقی به خودشون اجازه میدن که بدترین حرفا رو به من نسبت بدن؟ با چه کینه ای نسبت به من دارن همه رو به من بدبین میکنن؟ اینا سوالاییه که خیلی وقته ذهن منو به خودش درگیر کرده ولی هر دفه سعی کردم فراموش کنم، سعی کردم پشت نقاب شکلکا قایم بشم و یه دختر شاد به نظر بیام ، ولی این چند روز اخیر حرفایی شنیدم، رفتارایی دیدم که صبرمو تموم کرد...نمیخوام بگم دنیای مجازی این قدر ارزش داره که بخاطرش آدم خودشو ناراحت کنه ولی تا یه جایی، تا یه مرزی. از مرزش که بگذره میشه عقده.میشه یه ضربه ی محکم تو روحت.اینقدر در نظر همه سیاه و تیره میشی که دیگه به هر دری میزنی تا خودتو ثابت کنی...
دوست خوبم، شمایی که فک میکنی من واسه دوست پسرت تور پهن کردم، چه خوب بود قبل هر قضاوتی سعی میکردی یکم با من آشنا شی و تحت تاثیر حرف بقیه اونطور طلبکارانه و با تحکم صحبت نمیکردی.شما تازه اومدی به این جمع و نباید بخاطر حرفای بقیه منی که الان یک سال و خورده ای هست که اینجام رو اونجور و با اون لحن زشت محکوم کنی...
یا شمایی که فک میکنی من تو هرلباسی حاضرم به دوست دخترت نزدیک بشم حتی خودمو به جای تو جا بزنم که اونو از دستت در بیارم...این چیزا چه سودی برای من داره؟هرکی رو انتخاب کنم میشه یکی مثل سهیل، بعد یه مدت میره.. پس چرا باید من این کارو کنم؟
کاش میفهمیدین که خیلی زود حکم میدین...
کاش یه روز برسه که آدما قبل از هر حرفی یکم فقط یکم بهش فکر کنن...
به امید اون روز...
دوست دار تک تک شما حتی بی معرفتاتون :
" هدیه "