تازگی ها ...

هرگاه از دیگران می رنجم ،

یا حتی نگرانم، که چه قضاوت هایی پشتِ پرده ی تظاهرشان ، برایم می کنند ؛

چشمانم را می بندم ...

و این قسمت از جمله ی معروف " دیل کارنگی " را در ذهنم مرور می کنم ؛

" دیگران به اندازه ی سردردشان حتی، به مردنِ من و تو اهمیت نمی دهند ... "

و همین برایِ بیخیال شدنم کافیست ...

و من نگرانِ قضاوتهایِ مردمی که به اندازه ی سردردشان هم برایشان مهم نیستم ،

نخواهم بود ...

رازِ آرامش همین است !