آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ماه فرو ريخته در آب

شاخه ها دست برآورده به مهتاب

یادم می‌آید میگفتی

بدون تو عذابست و عذابست !!!


گر رسد بادِ مخالف،
گر وَزد بادِ مُراد...
بادبانِ کشتی ما،
«دل به دریا کردن» است...